Afgeweken van ons oorspronkelijke plan.

Met de bus naar Bayeux.
Vandaag vroeg op niet voor het tij maar voor de fietsbandjes.
Voor de zekerheid vroeg naar het busstation gegaan je weet maar nooit of ze te vroeg komen. Maar nee te laat. We waren de enigen tot bijna Bayeux.
We stapten bij het station uit en moesten nog een stukje naar het centrum. Ik wilde mijn bril in de rugzak doen bij Paul. Dat deed ik al lopend en zag het stoepje niet, daar lag ik op de grond want ik verzwikte mijn voet. Oehhhh dat deed pijn. En we moesten nog beginnen aan ons wandeling door Bayeux.
Jeetje wat een pech.
En Paul heeft nu weer een stijve nek. Lekker stel. We worden ouder papa geef t maar toe.... Zo goed en zo kwaad het ging een stadswandeling gelopen/gestrompeld wat mij betreft
Mooie stad Bayeux.
En de bustocht was ook leuk zo zie je wel wat van het landschap.
Paul had het lumineuze idee om een fiets te huren want Intersport waar we evt fietsbanden konden kopen, was nog wel een eindje. Zo gezegd zo gedaan. En bandjes kunnen kopen het zijn dus bandjes voor een kinderfiets, hahaha.
Ook weer eens een gelukje.
Met de fiets terug naar Bayeux alwaar we een overheerlijke galette gegeten hebben in een mooi leuk tentje.
Niet met zalm, gelukkig niet want ik lust iig geen vis, lieve Mickje.
Maar wel met ham kaas aardappeltjes erbovenop met roquefort saus, en Paul zoiets maar dan met worstjes, mmmmmm en natuurlijk cidre erbij gedronken.
's lands wijs 's lands eer.
We hadden ook al inkopen gedaan om zelf een galette te maken, dat is één van Paul's specialiteiten, een galette gaat er altijd in.
Ze hadden hier speciaal meel voor galettes dus dat zal wel goed gaan.

We zaten in de bus, waren ook weer op tijd voor de terugreis.
Plotseling stopt de bus bij het cemetary. Een andere route, en iedereen ging eruit wij bleven zitten.
"Dit is de eindhalte."
Huhhhhh maar dit is de bus naar Grandcamp " non je suis désolée" ( de chauffeur was een vrouw vandaar ee, toch?)
Hij stopt alleen hier, vandaag, op dit tijdstip. Merde wat nu. Dan maar Omaha beach bezocht en de begraafplaats.
Elk nadeel heb zijn voordeel.
Prachtig zeer indrukwekkend, en natuurlijk gruwelijk al die duizenden witte kruizen.
Een fractie nog van alle doden.
En de mens heeft er nog steeds niets van geleerd.
We zijn toch blij dat we dit onverwacht gezien hebben.
Prachtig strand ook, dat Omaha Beach.
Alles gaat hier over de 2e WO.
Wel begrijpelijk er is hier zoveel gebeurd.
Dat leeft hier nog zo. Er zijn nu ook heel veel Amerikanen opvallend veel jonge mensen ook. Dat doet ons altijd goed, dat jonge mensen ook nog interesse hebben.
6 juni was het D Day.
Na ongeveer 3 kwartier weer terug met de bus naar Bayeux.
Om daar dan eindelijk de bus naar Grandcamp te pakken.
In een café wat gedronken en we konden weer met de bus van 6 uur naar Grandcamp hahaha.
Een reis om de wereld.
7 uur weer terug en 11 uur onderweg geweest.
Ik kon niet meer lopen, een hele lelijke dikke voet en enkel en bont en blauw.
Op de boot been in de lucht, en hopen dat het snel slinkt.
Ondanks de tegenvallers, willen we vanavond proberen verder te gaan, het is een klein stukje, ik ben benieuwd.
Er staat 's avonds het meeste water, voor Carentan spreek uit Carenton, volgens de Engelsen.
ideaal, we moeten over een plaat, wel fijn als er genoeg water onder onze kiel staat.
We hebben het jaren geleden anders meegemaakt in Valerie sur Sommes.
Daar kwamen we op de verkeerde moment binnen.
Dat was niet leuk, we werden steeds weggezet naar nog ondieper water en gingen op onze zij over de plaat, en soms draaiden we, zodat je ook je oriëntatie kwijt was.
Wat wel heel leuk was.... op de kade stond een ouder echtpaar en zij gaven ons aanwijzingen. D.m.v. gebarentaal.
Vaar naar de kade toe nu er weer van af, geweldig.
Toen we zelf op de kade stonden, konden we de geul goed zien, en begrepen toen hoe de geul werkelijk liep, hahahaha. Boeien stonden niet helemaal goed.
De havenmeester vertelde ons dat we op het verkeerde tijdstip binnen waren gekomen. Het was dood tij.
We lagen daar 5 dagen vast, geen straf het was daar heel leuk.
We hadden Truitje en Saartje bij ons en men vond dat zo leuk die katten dat iig Saar vereeuwigd werd.
Elle est mignonne zeiden ze.
Wat dwaal ik toch altijd af.
Ok weer in het hier en nu.

Paul is een groot deel van de dag met bandjes verwisselen bezig geweest 3 banden!
Geen sinecure, maar het is gelukt.
Paul durfde het ineens niet aan om vanavond naar Carentan te varen, nu we dit hadden meegemaakt met de bus, was hij ineens niet zo zeker of de sluis op zondagavond wel draaide. Stel dat hij niet draait dan kunnen we ook niet meer terug, dan liggen we daar in de modder met laag water.
Te onzeker en als je eenmaal gaat twijfelen, dan vaar je niet meer rustig, het regende ook nog eens, dus we besloten niet te gaan.
Voorspellingen voor maandag ook niet goed, maar dan is het iig bij daglicht.
Er was een boot naast ons komen liggen een solozeiler een Engelsman.
Ik moest zo lachen want Paul en die Engelsman hadden steeds zo'n lol.
Het was een grappige man. En Paul is natuurlijk ook heel grappig.
Er zijn hier veel solo zeilers.

Vanochtend maandag 20 juni dan eindelijk vertrokken richting Carentan.
Het plan was 1 overnachting in Grandcamp het werden er 4
Niks is ooit zeker, maar dit keer kwam het niet door de wind, maar door de lekke band.
Hierdoor moesten we naar Bayeux, toen verzwikte ik mijn enkel, en Paul had de zondag nodig om de banden te wisselen.
Et voilà 3 nachten verder.
Gelukkig hebben we de tijd, en het maakt ons ook niks uit, we vinden het heerlijk niks te hoeven of te moeten.
Wat een vreselijke dag regenregenregen en veel wind.
(En zoals die Engelsman zei: met regen kan je beter varen dan in de haven blijven liggen, dan doe je tenminste wat.)
Maar gelukkig zitten we op hogerwal (vanwege de hoeveelheid wind) dat is heel wat beter dan op lagerwal.
Figuurlijk is het ook al niet fijn om aan lagerwal te zitten, dus je snapt het wel.
Als de wind op de kust zou staan zouden we niet weg gegaan zijn.
Met een omweg naar de geul richting kanaal gevaren.
Hoge golven, maar dat bootje tornt overal tegenop.
Prachtig kanaal, je waant je in Friesland, dat verwacht je hier helemaal niet.
Bedankt Napoleon, die heeft het laten graven, maar uiteindelijk niet gebruikt.
En we voeren over de Péage heen.
Een aquaduct dus. Raar idee, zie je de auto's die over enkele ogenblikken onder jou door rijden.
Door het sluisje en de box in, we werden opgevangen door dezelfde Engelsman hij is hier ook naartoe gevaren. Hij heeft een boot die droog kan vallen, dus hij durfde over de plaat te varen, the shortcut. Wij durfden dat niet aan.
Nu moet het weer nog ff meewerken.
We wilden hier graag fietsen het is een prachtig natuurgebied met een vogelreservaat.
Het is maandag 20 juni we liggen in Carentan.

Paul haalt elke dag vers stokbrood soms met croissantjes, of iets lekkers, ohhhh het is allemaal zo lekker hier, het gebak baguette croissantjes merengue macarons .
En zo mooi ingepakt.
Oh jeetje ik ben al niet 1 van de magerste, hoe zal ik eruit zien na 3 maanden Frankrijk.

We liggen hier heerlijk een heel rustig haventje tussen de bomen in.
We hadden het zo koud gekregen van de overtocht dat we zelfs de kachel ff hebben aangedaan.
Paul viel al snel in slaap ik volgde later.
Eind van de middag werd het droog, we zaten wat te drinken in de kuip en Paul vroeg Jules -zo bleek hij te heten, onze Engelse buurman- of hij ook een biertje wilde.
En Jules kwam bij ons aan boord.
Een ontzettend aardige man, gezellige prater, en goedlachs.
Paul had galettes willen maken maar het werd zo laat dat hij maar wat pannenkoeken heeft gebakken.
Jules wilde graag mosselen gaan eten, helaas bleek later, daar was het te laat voor, en werd het een take away.

Dinsdag 21 juni de hele dag onderweg geweest een fietstocht van 45 km gemaakt op die vouwfietsjes van 15 jaar oud, ongelooflijk toch.
Paul heeft ze goed gemaakt, de bandjes hielden het.
Ze hebben het blijkbaar zo naar hun zin dat de banden zingen.
Het zijn hier geen fietspaden zoals in Nederland, maar regelmatig fietspaden met nare scherpe stenen.
Prachtige fietstocht, we zijn gek van het Franse landschap.
Niet zo strak en glad als in Nederland maar lekker ruig en weilanden met veel veldbloemen.
Zo 'n prachtig gezicht is dat, natuurlijk koeien erop met kalfjes, en evt ook nog een stier ertussen.
Paardjes met veulentjes.
Zo'n ruig weiland met gele bloemen wat bomen en dan die koeien ertussen.
Wat is er mooier dan dat.
Zo mooi dat de kalfjes erbij staan. Zo hoort het.
Ik word er helemaal lyrisch van, hahaha.
Automobilisten gaan met een grote boog om je heen, en minderen vaart.
Je mag hier als fietser bijna overal fietsen ook op vrij drukke wegen, wat we natuurlijk liever niet doen, soms ontkom je daar niet aan, helaas.
Vaak zijn de de vrouwen niet zo beleefd, heel gek, en natuurlijk de Nederlanders niet, gelukkig zijn zij hier maar weinig.
Op vakantie wil je geen Nederlanders tegenkomen.
In het begin voeren we op met heel wat Nederlanders.
In Boulogne verzuchtte de haven meester " wat is er aan de hand in Nederland dat ze allemaal hier zitten" hahahaha.
Gelukkig hebben we de Nederlanders achter ons gelaten.
De meeste Nederlanders willen vlug vlug naar hun eindbestemming.
Voor mooie kleine haventjes hebben ze geen oog.
Varenvarenvaren en vooral niet genieten van de omgeving en de rust.
Ook zeilers die net als wij 3 maanden hebben.
Gelukkig hebben wij altijd anders gezeild.
Alleen in het begin hebben we doorgevaren vanwege de gunstige wind, normaal zouden we dat niet doen.
Wij varen en gaan het land op.
We hebben nu ook niet echt een doel.
We hebben geleerd van de vorige sabbatical.
We moesten en zouden naar Stockholm, geweldig hoor een pracht vakantie gehad.
Maar dan moet je op een gegeven moment door.
Stockholm is ook veel verder dan Bretagne.
1000 mijl, Bretagne 500 mijl.
We waren al veel tijd kwijt indertijd doordat we via Oost-Duitsland wilden.
Geen spijt prachtig daar, maar dan moet je later wel door, en dat jachten op het laatst vreselijk.
Dus geen doel dit keer.
Dat geeft rust, en daarvoor doen we het, ja toch.

Ohoh ik dwaal weer af.

45 km gefietst dus.
Helemaal naar Utah Beach, prachtig strand, en één en al gedenktekens, natuurlijk.
Zelfs het café waar we wat gebruikten, helemaal in het teken van D day.
Met D day bier, soldaten poppen, die aan tafeltjes zitten.
Oude foto's oude muziek radio's enz enz
Pas rond half 7 terug.
Nu vroeg Jules ons bij hem aan boord, en weer erg gezellig.
Dit keer werd het nog later, wij hadden laat geluncht maakte voor ons niet uit.
Jules had van tevoren gezegd dat hij rond 8 uur uit eten wilde gaan.
Toen ik hem daaraan hielp herinneren, wuifde hij het weg en zei dat hij nog wel een blikje had.
Hij vond het vast veel te gezellig.
Het werd 10 uur, wij hebben een soepje met wat toastjes gegeten.
Lekker makkelijk je bent tenslotte op vakantie.
Gister geen galette vandaag ook niet.

Woensdag 22 juni een zeer hete benauwde dag.
Ik klaag niet.
Alles beter dan regen.
Jules uitgezwaaid hij gaat naar St Vaast en Hogue
Spreek uit San Vas en Ook alles verbinden. :-)

We zullen hem zien als we morgen ook daarnaartoe gaan.
Wij gaan nog een dagje fietsen de andere kant verkennen.
Ook heel mooi!
Prachtig natuurgebied.
Ik vond het wel fijn ff naar het strand te gaan, had het zooooo heet.
Voetjes in de zee, ahummmm dat ging niet zo goed ik gleed bijna uit, zakte wat weg in de modder, bahhhh. Toen moest ik nog een eind door het zand....
Je snapt hoe ik eruit zag, hahahaha. Mijn voeten onder het zand, mijn benen.
Lekker in mijn slippers dat liep en fietste fijn, maar niet heus.
Niet handig.
En dan nog in die hitte een stokbroodje eten, hahahaha.
Bij een kerkje op een begraafplaats handen voeten en benen wat afgespoeld en ons flesje water gevuld.
Op de terugweg wat boodschappen gedaan, en toen begon het te regenen.
Toch weer 28 km gefietst!
Bij de boot meteen gaan douchen brrrr wat voelden we ons vies.
En wat voel je je daarna weer als herboren.
Toch nog buiten in de kuip kunnen zitten, het was weer droog, totdat er nog een enorme bui overkwam.
Vandaag dan eindelijk de galettes.

Morgen weer verder waarschijnlijk naar St Vaast.
Geen wifi dus nog ff geduld wat foto's betreft, komen eraan, heus!
Ze zijn uitgezocht.

Vandaag blijven we toch nog even, problemen met de motor. Geen straf!