Verder langs de Franse kust

Zaterdag 11 juni naar Dives gevaren,
We vertrokken rond kwart over 8 helaas weer niet kunnen zeilen.
Maar toch lekker op het water in begin wat regenachtig en fris.
Maar in de loop van de ochtend ging er steeds meer kleding uit, op het laatst was het zelfs warm.
Langs de imposante klifcomplexen met grillige vormen aan weerszijden van het strand van Etretat. Als je vanaf Fécamp komt lijkt de eerste rots op een olifant.
In het frans L'aiguille. De naald.
We verlaten de krijtrotsen ná le Havre. En dan worden het prachtige heuvels zeer groen op de top, en af en toe een vallei met huisjes.
Wat een overweldigende natuur, en dat kan je dus vlakbij huis zien, echt geweldig.

We moesten een geul door, de sluis stond blijkbaar net open.
Een ware armada van schepen kwam ons tegemoet.
Prachtig gebied heel groen, haven prima, ligt achter de sluis lekker rustig eindelijk schommelen we eens niet.
Veel heel veel motorbootjes.
Ook weer van die kleine grappige motorbootjes soms ook van die achterlijke lelijke grote dingen, die het dan ook heel leuk vinden door de geul al keihard te varen, zodat jij met je bootje tegen die golven van hem moet optornen, lachen. ;-(
Rondom de haven allemaal luxe appartementen, vast voor de rijke Parijzenaren, die de stadsdrukte wel graag willen ontvluchten.
Wel mooi opgezet. In een wat ouderwetse stijl, maar dat past hier wel.
Een hele hete dag, maar waarschijnlijk wel de laatste, er komt ander weer onze kant op.
De wind is ook gedraaid.
Helaas voelt Paulus zich niet lekker, dat is vervelend voor hem, en voor mij want we kunnen nu niks doen.
Maar wel lekker in de kuip zitten lezen, ook heerlijk na zo'n drukke periode.
Zondag was Paulus echt ziek, 's nachts koorts, en overdag speelden zijn darmpjes nog steeds op.
Maar elk nadeel heb zijn voordeel, het is toch regenachtig vandaag, zondag 12 juni.
Lekker zitten lezen bootje opgeruimd is zo snel vies zelfs zonder Gijs, vroeger konden we hem altijd de schuld geven, als hij mee zeilde.
Nou.... Wij kunnen er ook wat van, blijkbaar.
Aan het eind van de dag voelde Paulus zich beter en hebben we toch nog ff kunnen fietsen. Mooi hier! We fietsten langs de rivier de Dives, aan weerszijden van het pad koolzaad en veel heel veel vlieren in bloei.
Ernst een paradijs voor jou! Je zou te weinig potten hebben voor je vlierbloesem limonade.
Typisch frans weer, we reden op een fietspad ging in het begin redelijk dan ineens hadden ze blijkbaar geen geld meer om te snoeien, en dan weer een open stuk en daarna was het fietsen niet meer mogelijk, hahahaha, een oerwoud, je zou er nauwelijks kunnen lopen.
Dan maar naar het stadje, een prachtig centrum en zelfs hier een kleine kerk lijkend op een kathedraal.
Dit stadje staat helemaal in het teken van Willem de veroveraar hiervandaan vertrok hij met zijn vloot naar Hastings. De beroemde slag bij Hastings. Guillaume de Conquérant.
Er liggen prachtige plaatsjes in de buurt zoals Honfleur Trouville Deauville Houlgate.

Maandag 13 juni een enorme fietstocht gemaakt langs de Dives echt mooi hier de natuur.
Ik had toch een pijn in mijn billen, maar de fietsjes deden het weer uitmuntend, toch zo'n 25 km gefietst op die vouwfietsjes.

Dinsdag 14 juni, de verjaardag van het heerlijke ventje Olivier.
Eerst maar eens gewassen, daarna wat foto's gemaakt in het stadje, en overheerlijke macarons gekocht, mmmm en zo mooi ingepakt.
Dat vind ik hier zo leuk.
We wilden ook naar Houlgate fietsen helaas we zaten op de fiets gelukkig nog vlakbij de haven, een bui niet normaal meer, dus snel weer terug, en elke keer weer maakten we aanstalten om te vertrekken, nee het kwam er niet meer van enorme buien met regen en onweer.
Dan niet, lekker zitten lezen, ook de krant, maar daar word je niet vrolijk van.
Eigenlijk moet je de krant niet lezen in je vakantie.
Maar ja wel raar als je 3 maanden nergens weet van hebt dus dan toch maar de krant gelezen, wel zo praktisch op internet.
En een spannend boek van Nicci French.
Tussendoor lees ik geroezemoes in het gras van Niecie gekregen, je moet daarna niet eten, hahahaha, al die vieze insecten, vooral de vliegen waar hij over schrijft.
Niecie dacht je dat wij veel beessies aan boord zouden hebben, hahaha.
Verder ook een leuk boek en interessant, heel bijzonder, geen romantische lectuur, dat niet. Ik geef hem na de vakantie door aan Ernst die zal het zeker ook waarderen.

En woendag 15 juni zijn we dan maar weer eens verder getrokken.
Eindelijk kunnen zeilen, jammer dat er steeds buien waren, en dan regende het toch hard, gelukkig zat er in de meeste buien niet veel wind.
Toen we aankwamen in Ouistram bleek de sluis pas om 6 uur te draaien, we waren er al om 12 uur.
Dat was pech, want toen we aankwamen stond de sluis wel open, maar ging ook weer dicht heel raar, we mochten er dus niet in. Uiteindelijk draaide ie om 5 uur, gelukkig waren we net terug van een strandwandeling, en konden mee.
Prachtig strand met veel schelpen, fossielen heb ik ook nog gevonden, dus een goed dagje voor deze knollen nou ja in dit geval fossielen schelpen raapster.
We meerden af langszij een engelse boot, we raakten in gesprek dronken een wijntje samen en nog één en nog één, op onze boot en de 3 engelse heren ( Baz Graham en we dachten Harold met de boot New Dawn) op hun eigen boot.
Het ging wat regenen en zij nodigden ons op hun boot uit.
Alwaar we heel gezellig hebben gekletst met elkaar en zitten pimpelen.
Ik ging wel steeds naar mijn boot om mijn eigen wijn te halen, ik drink niet door elkaar en alleen boven de 13 % zodat ik geen hoofdpijn krijg.
Was wel goed, dan kon ik tussendoor ook ff plassen.
Echt heel leuk, maar ik ben ook gek op de Engelsen, en je spreekt de taal ook een pre.
We proberen ook frans te spreken en dat wordt zeer gewaardeerd in deze streek.
Hoewel men ook vaak engels spreekt.
Moest wel lachen gister in een cave, waar we wat pommeau en calvados wilden kopen, dat bij ons eerste bonjour monsieur , monsieur meteen in engels overging, hahaha.
Zelfs dat spreken we niet erg frans uit blijkbaar.
Hij sprak weinig engels dus ging ook snel weer over op het frans.
Heerlijke pommeau gekocht en Paul is blij met zijn calvados.
Als je in Normandië bent is het bijna not done als je dat niet koopt of drinkt, toch.
Hummm een bacchanaal wordt altijd weer bestraft, met ondanks de 13 1/2 % toch wat last van het hoofd.
Teveel van 13 1/2 % dat is toch ook weer teveel voor mijn hooffie,
Nou ja iig een leuke avond gehad.
De volgende dag wilden de Engelse mannen graag om half 9 vertrekken dag, voor die tijd hadden wij al gedoucht en ontbeten.
Wij namen van de gelegenheid gebruik om te tanken, gingen nog ff aan de steiger, fietsjes gepakt, de boulanger bleek wat te ver weg om te lopen.
Bij de kerk had een andere booteigenaar gezegd, maar aangezien we over een andere sluisdeur fietsten, hebben we die kerk dus niet gezien, hahaha.
Pas toen we terugkwamen zag ik m ineens, maar toen hadden we al een baguette elders gekocht.
Toch nog maar ff doorgefietst naar het kerkje, dan hadden we iig iets van Ouistreham gezien.
Donderdag 16 juni rond half 11 weggevaren deze tijd zou de sluis opengaan.
Op weg naar Grandcamp.
In het begin heerlijk kunnen zeilen, toen wat regen nog steeds kunnen zeilen, inktzwarte luchten op het land, prachtig om te zien, ook onweer, godzijdank ging het langs ons en hebben er geen last van gehad.
De wind was niet zo gunstig, dus op een gegeven moment op de motor verder gegaan.
We konden wel zeilen maar helaas de verkeerde kant op.
Zeilers zullen dit ongetwijfeld snappen.
Weer rare golven, aardige deining maar nog steeds niet zeeziek, ondanks kater.
Toch nog weer een paar uur kunnen zeilen, heerlijk dagje.
We kwamen mooi op tijd aan voor de sluis, -rond half 7 dus heel wat uren op het water doorgebracht - (8 volle uren) deze stond open, en we konden doorvaren naar de vissershaven van Grandcamp.
Het was vandaag een redelijke dag met ook nog wat zon, en veel minder regen dan gister en de dagen ervoor. Wat een buien niet normaal meer.
Nederlandse buren kregen 4 verse vissen van een visser.
Jammer dat ik niet van vis hou.
Ik moest zo lachen om Paul ineens zegt hij zo uit het niets: jij zat gister in Ouistreham wel te flirten met die Baz, zo droog.
Ja idd maar die Baz begon, hahahaha.
Het is alweer vrijdag 17 juni bijna 2 weken onderweg en 2 1/2 week vrij!
Vandaag een prachtige fietstocht door het lieflijke Franse landschap.
Koetjes kalfjes gewoon buiten, veulentjes, prachtige weilanden met koolzaad en veldbloemen.
Paul had een prachige fietstocht bedacht over landelijke weggetjes.
We waren 4 km van Grandcamp af(dat bleek later) pfffffff lekke band, godver.
Langs de kust was het kortst maar Paul bedacht dat we beter over de weg konden lopen, daar we dan mss een lift konden krijgen.
Er rijden hier veel van die kleine busjes.
Over het strand lopen was niet te doen met de fietsjes, ook dat nog.
De eerste grote bus reed door, een klein busje stopte, ( het is wel zo dat ik toen liftte op verzoek van Paul, (zou dat geholpen hebben,) en we mochten mee.
Ik waande me weer in de jaren zeventig toen liften heel gewoon was.
Ongelooflijk in deze tijd, zo aardig!
Hij moest niet echt naar Grandcamp toch bracht hij ons naar de haven, en stopte ook nog even bij het strand om ons uit te leggen hoe we absoluut niet naar Carentan moesten varen, veel platen hier, dus idd oppassen geblazen.
Gelukkig konden we ook op onze manier converseren, zo lullig om stommetje te gaan spelen, als iemand de moeite neemt je mee te nemen.
Zo krijg je toch weer wat fiducie en vertrouwen in de mensheid.
Zeker in deze nare tijden met a sociaal gedrag, ieder voor zich.
Haat en nijd een angstcultuur.
Heel fijn om mee te maken.
Onze dag kan wat ons betreft niet meer stuk.