Kaaskoppen en bitterballen.

Nederland komt steeds dichterbij.

Vrijdag 19 augustus alweer.
Vandaag van Boulogne naar Duinkerken gevaren.
Op de motor met zeil erbij.
En de laatste 3 uur gezeild zonder motor.
Ging voortreffelijk.
In het nauw van Calais altijd veel stroom mee.
Dat scheelt enorm in tijd.
Het was 45 mijl.
Waar we normaal zeker 9 uur over zouden doen, deden we nu maar 5 1/2 uur over, dat krijg je toch maar weer mooi cadeau van het tij.
We hadden graag naar Nieuwpoort gegaan, maar vonden dat nog al aangetrokken.
Het weer zou veranderen, ze voorspelden harde vlagen, en regen.
Dan ben je toch gek als je verder gaat.
Zeker nog 15 mijl, en dan maar naar de lucht en de windmeter kijken.
Dan moet Paul maar weer van mij aanhoren: "Pauhaullll denk je dat het gaat?"
Hahaha, een ouwe zeurpiet, dat kan ik dus zijn.
Of hij dat weet of het wel of niet gaat, haha.
We hebben nu een lekker plekje in Duinkerken, in de luwte van de bomen, laat nu de regen en wind maar komen. En komt het niet, toch fijn dat we deze beslissing hebben genomen.
De lucht ziet er iig niet fijn uit.
Tweede voordeel we zijn nog in Frankrijk, en niet snelsnellersnelst naar Nederland.
We hebben nog 8 dagen, als we het weekend thuis willen zijn, en een uitloper tot 1 september pas dan hoeven iwe te beginnen.
Ik begin zelfs pas officieel 3 september lekker in het weekend, kan ik ff acclimatiseren.
Maar ja je weet maar nooit of de Nebo meisjes me nodig hebben.
We zien het wel.

We liggen nog steeds in Duinkerken, het blijft maar waaien.
Zaterdag maar eens van de gelegenheid gebruik gemaakt: wassen!
Maar eerst naar de markt heel groot leek de Haagsche Markt wel.
Altijd leuk een markt.
Uit eten in de haven, dat was zozolala.
Wijn was niet te zuipen, teruggegeven tweede glas een andere wijn ook vreselijk.
Begon dus goed, hmmmm.
Blijkbaar schenken ze oude wijn, dan moet je het niet per glas aanbieden, toch.
Nog nooit meegemaakt in Frankrijk altijd zalige wijn, ook per glas.
Dan maar een fles besteld: Sancerre, rood, die was verrukkelijk.
Eten ging, maar gelukkig kwam er een heel gezellig engels echtpaar naast ons zitten.
Zo aardig, ze hadden een hond bij zich, en ze vroegen ons eerst of we van honden hielden, of het geen probleem was. Typisch engelse beleefdheid.
Ofcourse not, we love animals, en het was ook een lief mooi beest.
Hij vond mij ook helemaal lief, hij kreeg de stukjes entrecote die ik niet lustte.
Zo maak je vrienden.
Een gezellige avond dankzij onze engelse buren, van het eten moesten we het niet echt hebben. Daar baal ik altijd erg van, je betaalt je blauw en dan is het niet goed.
Vooral ook als je zelf goed kan koken. Dan ben je sowieso al kritischer, natuurlijk.

Zondag 21 augustus veel wind maar een prachtig zonnige dag.
Met een omweg naar de supermarkt gefietst.
Daardoor kwamen we door een mooi gebied, met prachtige huizen.
Malo les bains.
We fietsten langs een muziektent, leuke beetje Ierse muziek, er werd ook gedanst en dat was echt Iers dus...... :-)
Zoiets als: if it looks like a duck it quacks like a duck and it walks like a duck it probably is a duck. Haha.
Tsjaaa vrienden we maken niet veel spannends meer mee, dus mijn verhaal is misschien ietwat boring nu voor jullie.
Voor ons is dat natuurlijk anders en leuk om tot het eind het dagboek bij te houden.
Dit hoort er nog bij, straks maak ik er een boek van.
Maandag 22 augustus zag het er naar uit dat we verder konden, tenminste volgens het weerbericht.
We hadden alles georganiseerd voor een tripje naar Oostende, maar helaas het bleef waaien en 's middags werd het zelfs nog erger.
Ineens waren er ook stormwaarschuwingen, 6 en 7 Beaufort.
Het liefst varen we t/m windkracht 4.
Het kan je weleens overvallen, dan maak je er het beste van, maar kan je het voorkomen dan doe je dat, why not.
We hebben nog tijd.
Er een lekker dagje van gemaakt.
Nog door weer een andere wijk gefietst, Duinkerken is best een leuke gezellige stad.
Mooie architectuur.
Natuurlijk is er in de tweede wereldoorlog veel gebombardeerd, maar blijkbaar wat mooie Jugendstil gebouwen gelukkig nog intact.

Dinsdag 23 augustus dan toch eindelijk kunnen vertrekken.
Eigenlijk zoals voorspeld, was er t/m maandag een storing.
I.p.v. Oostende maar meteen in één ruk door naar Vlissingen.
Een eind maar prachtig weer en hele stukken kunnen zeilen.
Veel stroom mee.
En een aardig gladde zee, hoe vaak hebben we dat gehad deze vakantie.-:)
Behalve toen er een klootzak (sorry een ander woord heb ik niet)
een soort sleper ons zo nodig heel hard en van heel dichtbij moest passeren, echt a sociaal want hij maakte hele korte hele stijle golven, dus er kwam een enorme golf water over maar helaas ook binnen.
Paul had het luik van de kajuit net opengezet, met het idee het is erg warm en toch een rustig zeetje..... Pfffff.
Bij Vlissingen moet je een enorm drukke geul oversteken, dan roep je Centrale Vlissingen op, "centrale Vlissingen hier zeiljacht Rooie Rakker".
De vorige keer zei die man van de centrale.
"Rooie Rakker.....er dreigt toch geen gevaar," hahahaha, echt droog.
We moesten 2 enorme container schepen voor laten gaan.
We zijn er achter 1 langsgevaren, duurde zo lang hij wachtte waarschijnlijk op de loods, die idd aangestoven kwam.
Toen we de havenmonding invoeren kwam er ook 1 uitgestoven, naar buiten toe, gelukkig zijn we daar altijd zeer alert op.
Die jongens maken ook enorme golven, maar geen korte stijle.
We hadden gelukkig van tevoren gebeld, de hele haven lag vol, maar voor ons was er een plekje gereserveerd.
We legden aan, sloten af, en hoppetee naar het terras.
We hebben een paar favoriete havens in Zeeland: Vlissingen en Burgsluis.
Vlissingen vooral vanwege restaurant aan de haven, omdat je daar over de Westerschelde uitkijkt, en al die enorme schepen voorbij ziet gaan, en de loodsboten.
Kunnen we geen genoeg van krijgen.
Op de boot blijven was sowieso geen optie, veuls te warm.
En een uitstekend restaurant waar we heerlijk hebben gegeten, buiten.

Het plan was een dagje over te blijven, wat fietsen misschien naar het strand, maar we waren vroeg wakker, we keken elkaar aan, twee zielen één gedachte.
Zullen we toch maar.....
Snel naar appie, dat kan weer, ;-) en losgemaakt.
Weer heerlijk gezeild naar de Roompot, het blijft maar prachtig weer.
Zon en wind wat wil een zeiler nog meer.
De sluis stond op groen dus konden meteen invaren, we waren weer op de Oosterschelde, binnenwater maar wel met getij.
Het was zo warm dat we op een klein stukje fok voeren, om ff te kunnen zwemmen.
Lijn achter de boot hup het water in aan de lijn hangen, anders word je door de stroom weggevoerd.
Wat was dat heerlijk.
Je raakt echt oververhit.
We zaten allebei net aan boord, zwom er vlak bij onze boot een bruinvis.
Lijkt me toch griezelig als je in het water ligt en zo'n groot beest duikt naast je op, als je er niet op bedacht bent, hahahaha.
We zwemmen overigens na elkaar natuurlijk, iemand moet de boot in de gaten houden en degene die erachter hangt.
Je weet maar nooit.
Bij Île de Brehat hebben we het wel meegemaakt dat mensen aan het zwemmen waren zonder lijn, die hadden echt moeite bij de boot te komen, daar stroomde het natuurlijk nog veel erger dan hier.
Niet slim.
Heel rustigjes naar Burgsluis gevaren.
Ook al stampvol de haven, en dat in augustus, niet verwacht, maar wij komen hier ook nooit in augustus.
Dacht dat de scholen weer begonnen waren, blijkbaar niet alle regio's.
En er is een overschot aan zeilende pensionado's, hahahaha, die zeilen maanden en maanden.
Allemaal grijze hoofdjes, maar ja ook wij zijn grijs maar gelukkig nog geen pensionado/da
Zeilen is niet meer voor de jeugd van tegenwoordig, het is niet spannend genoeg, nouhouuu misschien moeten ze mijn verhaal dan maar eens lezen.
Het moet spectaculair zijn, vooral gevaarlijk spannend en heel erg hard gaan.
Dan moet je idd niet zeilen, niet zoals wij doen althans.

We liggen goed langzij.
Ook hier meteen naar het terras aan de haven gegaan.
Beredruk, maar er was nog een paddestoel waaraan we konden gaan zitten.:-)
En een heerlijk biertje gedronken met de eerste bitterballen sinds drie maanden. Mmmmm
Nog lang buiten gezeten in de kuip en genoten van de prachtige sterrenhemel.
Gekletst met de buurman, een hele rustige man, we waren zeer verbaasd dat hij verre reizen had gemaakt en zelfs vaak de Colin Archer memorial race zeilt.
Dat schijnt een heftige race te zijn.
Stille wateren....

Paul is de volgende ochtend meteen naar de havenmeester gelopen, als we een box kregen dan bleven we nog een nachtje zo niet dan vertrokken we weer.
We kregen er één!
Fietsjes gepakt en naar Burg Haamstede gefietst, natuurlijk daar een pannenkoek gegeten, door het bos en de duinen teruggefietst. Ook Nederland is prachtig.
Zeker met mooi weer.-;)
Ff op een strandje gezeten en het water ingegaan.
In bikini en Paul in zwembroek over de dijk naar de haven teruggefietst.
En ook in de haven een duik genomen.
Nu zitten we lekker onder het zonnetentje.
Natuurlijk moet je als rechtgeaarde Nederlander klagen.
Je wilt mooi weer is het mooi weer dan klaagt iedereen dat het te heet is.
Blijkbaar zijn we er toch niet op ingesteld.
Als we eerlijk zijn, is het idd te heet voor ons.
Je kan weinig doen je transpireert als een otter.
Maar goed toch liever zo'n eind van de vakantie dan storm en/of regen, dat is zo sacherijnig. Je krijgt het toch nooit echt zoals je wilt.
Vrijdag 26 augustus voor het eerst weer hardgelopen.Ik dacht het beste is om het op te bouwen.
Ik liep iets minder ver dan Paul. Paul liep 6 km en ik 3. Huhhhhh hoe kan dat nou. En ook zo langzaam, ik baalde echt, snapte er niks van. Totdat ik op mijn runkeeper naar mijn resultaat keek.
Ik had 3 mijl gelopen geen 3 km, dus toch bijna 5 km hahahahaha. Dus niks opbouwen meteen vol ertegenaan. Maar per ongeluk-;)
Blijkbaar nog steeds een goed conditie.-:)

Onze dagen zijn geteld.-:) nou ja de dagen van de vakantie dan toch.-;)
Zo heb je nog een paar weken zo heb je nog een paar dagen.
We zijn nu vlakbij onze thuishaven, Bruinisse.
Mijn verhaal eindigt hier.
3 maanden weggeweest bijna.
Reis was geweldig een prachtige ervaring rijker.
We vinden dat we het allemaal heel goed gedaan hebben.
We zijn helemaal op elkaar ingespeeld.
Ook heel blij dat we voor Bretagne hebben gekozen, en dat het mogelijk was ivm richting van de wind en het mooie weer.
Ik had absoluut geen zin om dezelfde soort reis te maken als 5 jaar geleden.
Dat was ook geweldig, maar ben dan toch heel bang dat het tegenvalt als je het zoiets nog een keer doet.
We hebben 3 maanden op 27 vierkante meter geleefd.
Ons huis is zeker 170 vierkante meter, hahaha.
Kan je je thuis nog eens afzonderen op de boot gaat dat niet.
Toch ging het helemaal goed! Op kleine irritaties na, hebben we het samen toch weer helemaal gezellig gehad.
Ik hou van je Paulus. Bedankt voor de goede navigatie het zeilen en je fijne gezelschap.
Vrienden en familie bedankt voor jullie belangstelling.
En om met de woorden van mijn vader te eindigen:
Er is geen beter leven dan een goed leven.


De foto's zijn van zeiltocht van Boulogne naar Duinkerken.
Jugendstil in Duinkerken.
Het getij van laagwater naar hoogwater kijk naar de palen.
Van Duinkerken naar Vlissingen.
Vlissingen, Burgsluis.